26 dec donderdag richting Samara

~~Donderdag 26 december (2e kerstdag)
Dat merk je natuurlijk niet, 2e kerstdag. In heel veel landen bestaat dat ook niet. Daar heb je bijvoorbeeld kerstavond en 1e kerstdag. Wij in Nederland maken overal 2e van hihi. Put it in your zakje hihi. Ik was vroeg wakker en dat hardlopen was me goed bevallen. Dus…..hoppetee. Mijn hoofd bonkte nog wel en ik dacht in de eerste 2 minuten dat het niet ging lukken, maar het werd beter en ik ging door. Ik heb mijn 40 minuten uitgelopen met een leuke tijd. Dit keer had ik wel mijn horloge met gps. Dus dat was wel leuk. Staat weer op de kaart. Toen weer dat heerlijke ontbijt met al dat fruit Hmmm.
Vandaag gingen we naar onze volgende bestemming Samara. Het was lange rit, dus keesie had bedacht dat we halverwege gingen stoppen en een boottocht namen over de rivier met krokodillen. Onderweg hiernaar toe zijn we nog gestopt voor super koffie ennnn chocomelk natuurlijk. En toen weer verder richting krokodillen. Het laatste stukje op weg hiernaar toe gingen we door een soort wijk  ik dacht van mensen uit Nicaragua die daar werkten op de suikerplantages. Ze verbouwen hier veel suikerriet. Waar wij onze rietsuiker dus vandaan hebben. Toen we aankwamen bij de rivier, toen was gelijk duidelijk dat daar wel krokodillen moesten zitten. Echt zo’n vies bruin watertje waar je ze niet kan zien de smiechten. In ieder geval gingen we in een boot en al snel zagen we de kroko’s .Voordat we naar Costa Rica gingen heb ik me toch lichtelijk een beetje druk gemaakt over sommige dieren, waaronder de krokodil. Ik heb nu wel gezien dat dat niet iets is waar je je echt druk om moet maken. Maar wel mooi om te zien. We hebben natuurlijk niet alleen krokodillen gezien. Ook vogels, apen, leguanen ed. Wel echt iets wat je meegemaakt moet hebben. Toen we terug kwamen kregen we eten, waarvan bijna niemand z’n bord leeg had. In ieder geval liet iedereen bonen liggen. Dat is hier een beetje traditie bruine bonen en rijst. Hierna was iedereen wel een beetje gesloopt en toen moesten we nog een heel eind rijden. Het was een pittige rit. De wegen in Costa Rica zijn ook niet echt je van het. Wat ons een slechte weg is, is hier de zogenaamde snelweg waar je maar 60 tot 80 km/uur kan en waar ook fietsers en hardlopers in het verkeer deelnemen. En dan heb je nog de voor ons normale 50 weg is hier een dirt-road waar je zelfs loslopende koeien tegenkomt. Toen we aankwamen in Samara was het al donker. Iedereen was het goed zat en we moesten ook nog een hapje eten. Wat zoals peter zegt de rode draad door onze reis is geworden. Ik heb bij de receptie ook nog even gevraagd hoe het zat als je een dokter nodig had. Ik kon de volgende ochtend gewoon komen en dan zouden zij de dokter bellen. Het was een prachtig huis met een eigen zwembad. Wauw maar dat kon je toen allemaal nog niet zo goed zien, ik kon niet wachten tot het ochtend was.